Despondence

My anger never ever served me well 

It has locked me up in a personal hell

I remained out of tune with the world

Seething curses to which I hurled

Dejection enveloped me like a shroud

Depression bogged me down in the crowd

Decisions made without any thought 

Many a dangerous peril they brought

It stings when others cross milestones

In life I stand where I stood for eons 

To end it all won't make a difference to them

So I just go on with this flat lining rhythm 

പ്രളയ താണ്ഡവം

ആർത്തലച്ചിരമ്പിയെത്തി കൂറ്റൻ മരങ്ങളെ കടപുഴക്കിയെറിഞ്ഞു നിൻ പ്രളയതാണ്ഡവം 

പ്രചണ്ഡമായ പ്രകമ്പനത്താൽ ആർത്തനാദങ്ങളെ തളർത്തി

 

മരണത്തിൻ കരിമ്പടത്താൽ നീയാ ഹതഭാഗ്യരെ പുതപ്പിച്ചു 

ഒരു കുരുന്നു ജീവനെ കശക്കിയെറിഞ്ഞപ്പോൾ കരുണയെന്ന വികാരത്തെ

നീ ഓർത്തില്ലയോ 

നീ തീർത്ത പേമാരി ഒരു കാട്ടുതീയായി ജ്വലിച്ചു മണ്ണിനെ സ്നേഹിച്ചവരുടെ സ്വപ്നങ്ങളെയെരിച്ചു കളഞ്ഞില്ലേ 

ഇതൊക്കെയെകിലും വെറുക്കില്ല നിന്നെയാരും

തന്നതെത്രയോ ഏറെയെന്നത് മറക്കില്ലൊരിക്കലും

അതിജീവനത്തിന്റെ പാതയിൽ കൈ കോർത്ത് ഞങ്ങൾ 

നവപ്രഭാതത്തിൻ പ്രതീക്ഷയിലേക്ക് നീങ്ങുക തന്നെ ചെയ്യും

രാംനാഥ് പി